Fazle Shairmahomed – Sprekend het lichaam.

Fazle Shairmahomed is Hagenees en cultureel antropoloog. Hij deed onderzoek en werkte in Bosnië. Hij is amateur-danser en zo actief geraakt binnen CLOUD. Hij gaat werken met een qua leeftijd (17-78) en achtergrond zeer diverse groep mensen uit Den Haag. Zijn onderzoek richt zich op verschillende manieren waarop mensen taal gebruiken om hun (in het lichaam opgeslagen) gevoel te vertolken. Beweging is bij uitstek een middel om een verbinding te leggen tussen taal en gevoel.

 

Ervaring van één van de deelnemers:

Fazle onderzoekt emotionaliteit en het effect daarvan op innerlijke bewegingen. Wat die innerlijke bewegingen precies zijn, is voor een deel wat hij wil uitvinden tijdens zijn experimenten. Na met een kleiner, besloten groepje al het een en ander te hebben uitgeprobeerd, pakt hij het nu groter aan: met 25 man zitten we in een kring op stoelen. Met een blinddoek om moeten we in tien minuten van die zittende houding naar staande houding zien te komen, in slowmotion dus, met alle wel en wee die daarmee gepaard gaat. Want daar gaat het uiteindelijk om: hoe ervaar je dit? Wat gebeurt er in je lichaam, in je gedachtes, met je emoties? Dat moeten we na afloop ook meteen opschrijven, en vervolgens aan onze buurman of -vrouw vertellen. Niets is goed of fout, het gaat niet om de esthetiek maar om wat het met de persoon doet. En daar blijken de grote verschillen te zitten, merken we later in het kringgesprek: voor sommige was dit als een gebed of ritueel, voor anderen een lichamelijke uitdaging, of juist een mentale killer (in godsnaam: waarom???). Concentratie en afleidingen werden uitvoerig besproken (van wie was die telefoon die afging?), alsook tijdsgevoel, bewustzijn van de groep en jezelf afmeten aan de mensen om je heen, energieen en blokkades om te gaan staan/zitten en ook theorieen die daaruit voortvloeiend over wie er een ‘zitpersoon’ was en wie een ‘staanpersoon’.

Een experiment dat veel lostmaakte bij mensen, omdat je ineens de tijd hebt om je overal bewust van te worden, en het daarna ook nog lang en breed gaat delen met de groep. Heel fijn allemaal die menselijkheid en interessante ervaringen zonder opgeblazen artistieke pretenties.

Volgend jaar wil Fazle dit experiment met een groep kinderen gaan voortzetten, om hen om de vijf jaar te monitoren en de ontwikkeling van hun innerlijke bewegingen en emotionliteit te volgen.